در دل این تالار روشن و باشکوه، هارمونی لطیف رنگ‌های عاجی و طلایی با جادوی سبز مخملین در هم آمیخته است؛ پرده‌های باشکوه چون موجی از زمرد، پنجره‌های بلند را در آغوش کشیده‌اند و نور بلورین چلچراغ، همچون بارانی از ستارگان، بر طنازی فضا می‌بارد. میز گرد، با صلابت و اصالت خود، همچون قطعه‌ای از یک سمفونی کلاسیک، صحنه را کامل می‌کند و جزئیات منبت‌های زرین، نغمه‌ی ظرافت را در گوش جان می‌نوازند. اینجا، هر گوشه سخنی از نجابت، شکوه و هنر ناب کلاسیک دارد؛ جایی که زمان آرام می‌گیرد و زیبایی بی‌پایان به نجوا در می‌آید.
در امتداد کفپوش‌های مرمری، ردپای نجیب هنر نقش بسته و هر خط و انحنایی، روایتی از دستانی هنرمند است. حسی از شکوه ساکت، در جریان هوا جاری است؛ گویی فضا خود به زبان آمده و قصیده‌ای از وقار و شکوفایی را زمزمه می‌کند. این اتاق، نه فقط محلی برای پذیرایی، که تندیس زنده‌ای از فرهنگ و اصالت است.